When the Covid-19 curfew was introduced in the Netherlands I went outside to photograph what was happening during the curfew. I was not supposed to be outside and like a voyeur, I photographed what I found on my path. How would it feel to walk around in a world where I was not supposed to be?
When Covid-19 struck the world stood still for a while. Some say this was a moment for the world to heal from everyday life. Nature started recovering and people had the opportunity to recharge. On the other side, insecurities grew. Many people were on their own and loneliness was growing. No one knows when the virus can be controlled and our everyday lives will not be the
same for a long time.
I am currently working on this series where I portray the feeling of isolation in staged photographs.
De serie ‘Emily Salvia’ gaat over de jonge kunststudent Luuk. Hij studeert fotografie & film aan de kunstacademie, maar timmert ernaast hard aan de weg als drag queen*. Luuk identificeert zichzelf als gender queer. Hij is ervan overtuigt dat je persoonlijkheid niet afhankelijk is van een bepaald gender en hecht daarom zo min mogelijk waarde aan de maatschappelijke eigenschappen die bij een gender horen. Door middel van zijn drag wilt hij van deze opvattingen los breken. Drag ziet Luuk als een kunstvorm waarmee hij kan communiceren met zijn publiek. Zijn drag karakter is Emily Salvia. Emily zet zich in voor maatschappelijke thema’s als gender, seksuele diversiteit en feminisme.
Drag word langzaam steeds populairder in Nederland, voornamelijk met de komst van ‘Rupauls drag Race’ op de Nederlandse televisie. Maar hoe ziet zo’n drag queen in Nederland er dan uit? In deze documentaire volg ik het leven van Luuk en onderzoek ik welke rol drag in zijn leven speelt.
*Een drag queen is een man die vrouwelijke kleding aantrekt en extravagante make-up draagt voor speciale gelegenheden en voor shows en optredens. Meestal met veel glitter en glamour.
Het is nooit genoeg. In onze wereld kunnen we ons oneindig vergelijken met anderen, iedereen deelt zijn beste kant, deelt een perfecte wereld met ‘vrienden’. We zijn heel goed in torenhoge doelen stellen. We willen zoveel bereiken maar wat doet dat met ons? Maken we onszelf niet steeds ongelukkiger?
Vanuit dit vraagstuk is de serie Pressure ontstaan. Regelmatig maak ik beelden die mijn innerlijke onrust en zorgen zichtbaar maken. Beelden en ideeën die zich in mijn hoofd bevinden worden naar foto’s vertaald waarbij ik op intuïtieve wijze te werk ga.
In het toneelstuk van Shakespeare word Ophelia krankzinnig. Ophelia spendeert al haar tijd bij het water terwijl ze liederen zingt en bloemen plukt. Uiteindelijk valt ze in het water en verdrinkt ze. Deze serie symboliseert de gevoelens die ik voel als kunstenaar en de druk die ik voel om te moeten presteren. Elk werk moet goed zijn en ik leg de lat hoog. Soms voelt het alsof ik langzaam gek word, net zoals Ophelia.
Gisteren is het opgeruimd is een serie waarin je een inkijkje krijgt in het leven van Lisette en haar gezin. Lisette heeft in het verleden last gehad van psychoses en kan nu moeilijk een plekje vinden in onze maatschappij. Zij is niet meer in staat om te werken en Lisette en haar zoon Sammy hebben het niet breed samen. Normaliter leven zij van een uitkering voor een alleenstaande. Lisette heeft dan gemiddeld 20 euro per week te besteden. Hierdoor is zij niet in staat om een buffer op te bouwen en is er geen ruimte voor onvoorziende kosten.
Tijdens dit project ontving zij een erfenis na een sterfgeval in de familie. Daardoor werd haar uitkering stopgezet en moest zij hier een aantal maanden van rondkomen. Voorheen kregen ze tevens ondersteuning van de voedselbank, maar dit is ook stopgezet. De andere zoon van Lisette, Nassim, is sinds kort ook weer thuis komen wonen. Sammy is momenteel gestopt met zijn opleiding en werkt niet; hij wil volgend jaar aan een nieuwe opleiding beginnen die beter bij hem past.
Ik Heb Lisette en Sammy in hun dagelijks leven gevolgd en vastgelegd gedurende een jaar, dit was mijn afstudeerproject aan het AKV St. Joost. Dit is een grijp uit het turbulente leven van dit gezin.
Het Charlotte boek is nu hier verkrijgbaar!
Wat blijft je bij? Een krachtig beeld of een lap tekst? De afgelopen vijf jaar heb ik, Charlotte gevolgd, gefotografeerd en met haar meegeleefd.
Hoe is het om op te groeien binnen een gezin waar weinig te besteden is? Met zes kinderen die allemaal een rugzakje hebben? Waarbij je moeder zich een slag in de rondte werkt om de boel draaiende te houden? Hoe is het als het je niet goed lukt om mee te komen in de maatschappij en je te maken krijgt met heftige gebeurtenissen en tegenslagen?
Het verhaal van Charlotte is aangrijpend en uniek. In dit project neemt ze je mee in haar wereld vol mooie en moeilijke momenten. Dat levert een onverbloemd, intiem en ontroerend portret op.
Charlottes moeder, Henny, wordt sinds 1976 gevolgd door fotograaf Michel Szulc Krzyzanowski. Over Henny´s leven verschenen tot dusverre zes boeken. Het Charlotte-project is een logisch vervolg op het Henny-project, waarbij Michel Szulc Krzyzanowski het project uitbreidt met de jonge fotografe Linsey Kuijpers.
